Notatka z seminarium związkowego w Rydze.

----------------------------------------------------------

W dniach 01-02.02.2008 odbyło się w Rydze kolejne seminarium w ramach współpracy związków zawodowych branży transportowej. Był to  kolejny element współpracy realizowany w  ramach tzw. sieci bałtyckiej. Uczestnikami seminarium byli przedstawiciele związków zawodowych z dziewięciu państw tzn. z Niemiec, Danii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, Polski, Łotwy, Litwy, Estonii oraz Czech. Niestety po raz kolejny zabrakło związkowców z Finlandii. Seminarium rozpoczęło się od powitania wszystkich uczestników przez przedstawiciela niemieckiego związku zawodowego Ver.di Holgera Roesslera. Poinformował on o zmianach, które nastąpią w programie seminarium. Niestety nie mógł przybyć do Rygi Peter Baranowski, który miał wystąpić w roli eksperta. Dlatego też zamiast niego głos na temat kwestii kabotażu na poziomie europejskim zabierze Beatrice Hertogs z Europejskiej Federacji Pracowników Transportu (ETF). Holger Roessler zaproponował następnie, aby każdy z uczestników krótko się przedstawił. Po tej rundzie prezentacji uczestników głos zabrał Dirk Höhner z Biura KOWA we Frankfurcie nad Odrą. Przedstawił on pokrótce plan naszego seminarium. Pierwszym jego punktem był kabotaż w Unii Europejskiej - historia i zmiany w uregulowaniach prawnych. Głos zabrała Beatrice Hertogs z ETF. Przytoczyła na początku krótką definicję kabotażu, jako przewozu realizowanego na terenie jednego z państw UE przez przewoźnika mającego swoją siedzibę w innym kraju Unii Europejskiej. Jeżeli chodzi o uregulowania prawne to powoływała się ona na opublikowane już w roku 1993 Rozporządzenie Rady EWG nr 3118/93. Reguluje ono całościowo warunki  wykonywania w Państwie Członkowskim usług krajowego transportu drogowego rzeczy przez przewoźników nie mających siedziby w tym państwie, czyli mówiąc krótko reguluje ono warunki wykonywania kabotażu. Przejściowo mają być stosowane zezwolenia na wykonywanie kabotażu , a ich ilość ma stopniowo wzrastać aż do całkowitego zniesienia zezwoleń. Beatrice podkreślała jednak, że największym problemem w kwestii kabotażu są różnice w stawkach przewozowych oraz w stawkach podatkowych obowiązujących w poszczególnych krajach UE. Szczególnie stało się to widoczne po wstąpieniu nowych krajów do Unii. Powoduje to tzw. dumping socjalny i budzi to wiele kontrowersji. Nie jest to jednak problem tylko nowych członków UE, ponieważ większość przewozów kabotażowych wykonują przewoźnicy z krajów będących tradycyjnie eksporterami usług transportowych w tym m.in Holandii, Belgii i Luksemburga. Następuje też stały wzrost kabotażu w Wielkiej Brytanii, Norwegii i Danii. Jednak większość przewozów kabotażowych nadal wykonywana jest w Niemczech. Są różne propozycje ze strony Komisji Europejskiej, ale problemem jest przeniesienie rozwiązań z poziomu europejskiego na poziom krajowy. Beatrice zaproponowała, aby naciskać w poszczególnych krajach na swoich członków w Komisji Transportu przy Parlamencie Europejskim. Jest oczywistym, że nie zmienimy wszystkiego od razu, ale należy wykonać pierwszy krok. Jedną z propozycji rozwiązań, wysuniętą przez związkowców z Danii, byłoby np. ograniczenie ilości przewozów kabotażowych w jednym tygodniu do np. trzech. Pojawia się tylko problem kto i jak miałby kontrolować przestrzeganie takiego ograniczenia.      W tym temacie wywiązała się dyskusja , która nie doprowadziła jednak do żadnych konkretnych wniosków. Po przerwie obiadowej kontynuowany był dalej temat kabotażu oraz tzw. przewozów cross-trade tzn. przewozów wykonywanych między dwoma państwami, gdzie załadunek jest w jednym państwie członkowskim a rozładunek w drugim, przy czym żadne z nich nie jest państwem, w którym pojazd jest zarejestrowany. Najwięcej różnych uwag i komentarzy zgłaszali związkowcy z Danii, Szwecji, Wielkiej Brytanii i Niemiec. W toku dyskusji uczestnicy seminarium wymieniali się swoimi doświadczeniami dotyczącymi różnych aspektów przewozów cross-trade i przewozów kabotażowych. My ze swej strony poinformowaliśmy innych uczestników, że w Polsce kwestia kabotażu nie stanowi obecnie większego problemu. Jeżeli chodzi natomiast o przewozy wykonywane przez polskich przewoźników, to na pewno chcielibyśmy aby wynagrodzenia polskich kierowców były zbliżone do wynagrodzeń naszych kolegów w Danii, czy w Szwecji. Za tym poszłyby z pewnością  porównywalne do duńskich czy szwedzkich stawki za przewóz i tak mocno akcentowany problem tzw. dumpingu socjalnego sam się rozwiąże. Jest tylko problem jak  dojść w krótkim czasie do osiągnięcia porównywalnych standardów płacowych w całej Europie. Kolejnym punktem była wymiana aktualnych informacji dotyczących naszej branży w poszczególnych krajach. My ze swej strony poinformowaliśmy o sytuacji na polskiej granicy wschodniej, wyjaśniając przyczyny zaistniałej tam sytuacji. Natomiast koledzy z Ver.di poinformowali o przeprowadzonym na tle płacowym strajku ostrzegawczym w zakładach komunikacji miejskiej w Berlinie.

Na koniec pierwszego dnia seminarium Beatrice Hertogs poinformowała, że jest możliwość składania aplikacji do nowego projektu. Prześle w najbliższym czasie w tej sprawie informacje e-mailem. Stwierdziła, że jeżeli związki zawodowe ze Szwecji lub Wielkiej Brytanii mają jakieś konkretne pomysły, to ona może pomóc w uzyskaniu dofinansowania z Komisji Europejskiej. Na decyzję mamy czas do czerwca. Jednak na zgłoszenie konkretnego projektu są dwa terminy : do 15 marca lub do czerwca.

         Drugi dzień seminarium poświęcony był omówieniu zagadnień dotyczących tworzonej w ramach projektu wspólnej strony internetowej. Na początku Dirk Höhner przedstawił projekt układu strony. Ma ona zawierać m.in. następujące punkty:

1/ Warunki pracy na poziomie krajowym

- umowy o pracę

- układy zbiorowe

- zarobki/wynagrodzenie minimalne

- czas pracy

- urlopy

- wiek emerytalny

- ubezpieczenia społeczne (%)

2/ Warunki pracy na poziomie europejskim ( wypełni Beatrice Hertogs)

3/ Dane projektu

4/ Strategia związków zawodowych

5/ Europejska polityka transportowa.

6/ Informacje dla kierowców np. opłaty za przejazd, parkingi itp.

7/ Kontakty (telefony, e-maile itp.)

8/ Linki (np. do stron głównych naszych związków)

Najważniejsze ustalenia dotyczące strony internetowej to:

-    strona ma być gotowa do października 2008,

- informacje muszą być przesłane e-mailem jak najszybciej przez poszczególnych uczestników projektu,

-   informacje nie mogą być zbyt obszerne np. pół strony na każde zagadnienie,

-   swoje uwagi do układu i wyglądu strony należy zgłaszać do końca lutego,

-   informacje zamieszczane na stronie powinny być krótkie i praktyczne.

Ostatnim planowym punktem seminarium było planowanie następnego seminarium w ramach projektu.

Najważniejsze ustalenia dotyczące tego punkt to:

- miejsce kolejnego seminarium : Praga ;

- termin seminarium : 3-5 kwiecień 2008 ;

- ostateczny program seminarium będzie ustalony do końca lutego ;

- kolejne seminaria odbędą się w Helsinkach (6-7 czerwiec)  i w Tallinie (19-20 wrzesień).

Na koniec seminarium wrócił też temat zorganizowania „Tygodnia Akcji Pozyskiwania Członków Związku”. W zeszłym roku na jednym z naszych seminariów zaplanowaliśmy wstępny termin na wiosnę 2008. Konkretny termin ustalony w Rydze to 21-26 kwietnia 2008. Jeżeli ktoś ma jakieś konkretne propozycje to należy je przysłać jak najszybciej. Można je by wtedy omówić szczegółowo w Pradze. Padła też propozycja , aby przy organizacji tej akcji  wykorzystać doświadczenia z podobnych akcji na granicy polsko-niemieckiej. Na tym Dirk Höhner zakończył nasze seminarium dziękując wszystkim za przybycie i aktywny udział.

                                                                                     Sporządził

                                                                                     Andrzej Grontkowski